Lucca is een stad in Tuscane, noord centraal Italie, gelegen aan de rivier Serchio. Het is gesticht door de Etrusken (Het is mogelijk om sporen terug te vinden van de Liguriaanse nederzettingen) en werd een Romaanse koloon in 180 b.C. In 1160 kreeg het de status van onafhankelijke republiek, en wist dit te behouden voor ongeveer 500 jaar. In 1805 werd het overgenomen door Napoleon. Na 1815 werd het een Bourbon-Parma Hertogdom, waarna deel van Toscane in 1847 en uiteindelijk deel van de Italiaanse staat.

Ongewoonlijk voor steden in deze regio is dat de muren om het oude stadsdeel intact zijn gebleven terwijl de stad zich uitbreide en moderniseeerde. Terwijl de muren hun miltair belang verloren, werd het in gebruik genomen als een voetgangers promanade, die de oude stad omsingeld, alhoewel het in 20ste eeuw enkele jaren voor autoracen gebruikt werd. Vandaag de dag zijn deze muren nog steeds intact; alle vier de kanten van de muur zijn bedekt met verschillende boomsoorten.
Er zijn vele rijkelijk gebouwde middeleeuwse basilieka-vormige kerken in Lucca met met arcaden gevels en campaniles, sommige dateren uit de 8ste eeuw. Enkele van de belangrijkste sights zijn: Piazza Anfiteatro, St. Martin’s Cathedral, Basilica of San Frediano, Piazza San Michele en een botanische tuin die dateert uit 1820.

Lucca’s ommuring beschermd de vele herinneringen van de stad's zijn lange en rijke geschiedenis. Deze grootse muren zijn ideaal voor een wandeling of een fietstocht gezien het spectaculaire uitzicht over de piazzas, de middeleeuwse gebouwen en kerken. Behalve fantastische architectuur kunnen de bezoekers genieten van de vele lokale antieken en handarbeiders-markten, of het proeven van Lucca's traditionele voedsel, de regio Lucca is bijvoorbeeld bekend om zijn uitstekende olijf olie en de wijde range aan wijn producten.